Po zakończeniu drugiej wojny światowej w maju 1945 roku, władze i tereny polskie przejął Związek Radziecki. Przez społeczeństwo polskie byli postrzegani oni wyzwoliciele od okupacji niemieckiej. Szybko jednak okazało się, że był to kolejny okupant na terytorium Rzeczpospolitej, wraz z ustrojem totalitalnym. Radość z wyzwolenia minęła, kiedy Armia Czerwona grabiła z ziem polskich wszystko, co się dało i wywożono do ZSRR. Zaczęły się czasy niepokoju społecznego, gdyż radzieccy żołnierze masowo i brutalnie gwałcili polskie kobiety, porywano ludzi i mordowano nieprzychylnych państwu socjalistycznego. Konfiskowano jedzenie, inwentaż żywy i pozbawiano ludzi jakiegokolwiek pokarmu. Sadystyczne metody mordu były karą za oddanie zbyt małej ilości dóbr, nieposłuszeństwo i stawianie oporu. Wszystko w imię sowieckiego dyktatora – Józefa Stalina.
Powstanie PZPR
15 grudnia 1948 roku połączono dwie partie – PPR i PPS w jedną partę – Polską Zjednoczoną Partię Robotniczą (PZPR).
Za mocą powstania PZPR utworzono system monopartyjny, czyli taki, w którym w państwie funkcjonuje tylko jedna partia polityczna.
Panowało bezwzględne posłuszństwo Stalinowi.
Na czele PZPR w Polsce stali m.in
- Bolesław Bierut – wybrany Pierwszym Sekretarzem Komitetu Centralnego PZPR 21 grudnia 1948 roku, do 1952 r. był prezydentem. Realizował polityke terroru i represji, nawet po śmierci Stalina.
- Hilary Minc – kierował gospodarką, jeden z z twórców planu sześcioletniego.Starał się utworzyć gospodarkę opartą na sowieckich wzorcach.
- Jakub Berman – odpowiadał za szerzenie ideologii i aparat bezpieczeństwa
Stalinizm w Polsce 1948-56 streszczenie
Charakteryzował się między innymi rządami jednej partii, nadrzędną rolą propagandy i kultem jednostki w osobie Józefa Stalina. Dyktator ten traktowany był w ZSRR, co również zapoczątkowano w Polsce po „wyzwoleniu” przez Sowietów, jako symbol społecznego zjednoczenia, odbudowy i kultu pracy. Jednak jego rządy i jego wspólników przyczyniły się do ogromnych zmian ustrojowych na terenie Rzeczpospolitej.
Nowa sytuacja powojennej Polski była dla Stalina gruntem do poszerzenia swoich socjalistycznych celów. Stalinizm w Polsce 1948-56 to wyjątkowo trudny czas dla Polaków.
Oto streszczenie na temat stalinizmu w Polsce:
- kolektywizacja rolnictwa – likwidacja jakiejkolwiek prywatyzacji i kontrola państwa socjalistycznego nad gospodarką i życiem społecznym, mającym na celu generowaniu jak największego zysku i dóbr dla radzieckich władz. Skutkowano to odbieraniem własności rolnej, inwentarzu żywego, wszelkich plonów i ciężkiej pracy na rzecz ZSRR. Wobec przeciwników kolektywizacji stosowano zaostrzone represje m.in. rewizje, niszczenie mienia i dobytku gospodarczego, nakładanie wysokich podatków, a nawet brutalną przemoc fizyczną.
- propaganda – polityka informacyjna stalinowskiej PZPR skupiała się na dezinformacji, propagandę sukcesów i idealizacje Stalina i jego państwa. Panował kult wodza i irracjonalne wywyższanie jego zasług. Związek Radziecki przejął kontrolę nad kinematografią, prasą, rozrzucano ulotki zachęcające do pracy na rzecz państwa, również kobiety. Akceptowane były tylko filmy wychwalające Stalina i Związek Radziecki, przedstawiano iddylistyczyną wizję życia sowieckiego państwa totalirnego. Był to tak zwany socrealizm, czyli nurt wykorzystania sztuki dla celów propagandowych.
- system centralnego sterowania – odgórnie ustalano ceny i sposób dystrybucji wytworzonych dóbr. Ceny kontrolowało państwo.
- represje i czystki – za nieposłuszeństwo w czasach stalinizmu w Polsce groziły represje ze strony Armii Czerwonej. Brutalne i sadystyczne metody uciszania przeciwników totalitarnego porządku w państwie polskim były na porządku dziennym. Stosowano represje wśród duchownych, odbierano im prawa i ziemie, masowo ich aresztowano.
- nacjonalizacja przemysłu i handlu – industralizacja państwa przyczyniło się do przesiedleń mieszkańców wsi do miast, za umiejscowieniem również chłopów w nowych miejscach pracy. Przejęto na własność przedsiębiorstwa przemysłowe, banki, główne sektory gospodarcze. Celem było usprawnienie gospodarki, przejęcie kontroli nad zasobami, czy zagarnięcie wszelkich zysków do ZSRR.
- plan sześcioletni – pastępujący po planie trzyletnim plan gospodarczy mający na celu rozwój gospodarczy i budowy podstaw socjalizmu w Polsce. Intensywna industrializacja na wzór radziecki i rozbudowa przemysłu ciężkiego miała skutkować budowaniem socjalizmu w Polsce.
Stalinizm w Polsce Wikipedia
Według danych straty, jakie Państwo Polskie poniosło podczas czasu stalinizacji szacuje sie na 54 miliardy dolarów. Są to głównie grabieże, jakie dokonywali sowieccy żołnierze. Hasło stalinizm w Wikipedii ma wiele odsłon. Zaraz po wojnie, okradziono polskie społeczeństwo niemal ze wszystkiego, co mieli i wywożono na tereny ZSRR. Straty moralne, jaki ponieśli obywatele poprzez gwałty, utraty dobytków, morderstwa i ogólną demoralizacje są nie do oszacowania, a skutki stalinowskiego reżimu i PRLowskiego państwa polskiego odczuwamy do dziś, między innymi poprzez alkoholizacje społeczeństwa. Nałóg ten jest dziś ogromnym społecznym problemem, którego źródłem jest głównie sowiecka okupacja. Stalinizm w Polsce to wyjątkowo trudny okres.